Posted by asyik in
ways of life
บางส่วนจากผลงาน لا تحزن(อย่าระทม) ของ ดร.อาอิฎ อัล-ก็อรนีย์ หากเจ้ายากจนข้นแค้น
... คนอื่นยังเป็นหนี้เป็นสิน
หากเจ้าไม่มีรองเท้าสวมใส่
... คนอื่นไม่มีเท้าให้เดิน
หากตอนนี้เจ้ารู้สึกเจ็บปวด
... มีคนอื่นที่เจ็บปวดมาแล้วเป็นปีๆ
หากเจ้าสูญเสียลูกชาย
...ยังมีคนอื่นที่สูญเสียมากกว่านั้น
หากเจ้าได้ทำบาปไว้
... จงเตาบัตเสีย
หากเจ้าทำผิดพลาดไป
... จงแก้ไขมันเสีย
... ประตูแห่งเตาบัตเปิดอยู่เสมอ
น้ำพุแห่งการให้อภัยยังคงล้นเอ่อ
อย่าได้เศร้าโศกไปเลย
... สิ่งที่ผ่านมาแล้วให้มันผ่านไป
... สิ่งใดที่ถูกกำหนดไว้แล้วสำหรับเจ้า เจ้าจะได้พบเห็น
... ถึงจะโศกเศร้าเสียใจ
มันไม่ทำให้อะไรๆ เปลี่ยนแปลงได้
อย่าได้เศร้าโศกไปเลย
... ความโศกเศร้า
ทำให้ชีวิตหมดคุณค่า
ทำลายความสุข
และเปลี่ยนสู่ความหม่นหมอง
อย่าได้เศร้าโศกไปเลย
...ดุอาอ์คือเกราะป้องกันของเจ้า
การละหมาดคือแสงส่องทาง
การสุญูดคือวิถีทางของเจ้า
อย่าได้เศร้าโศกไปเลย
...เห็นไหม? โลกนี้กว้างใหญ่เพียงใด
สวนและป่างดงามแค่ไหน
ดวงดาวเจิดจรัสเพียงไร
... ทุกสิ่งล้วนเป็นสุข
แต่เจ้ากลับเศร้าใจ
อย่าเสียใจไปเลย
... เจ้ามีน้ำใสสะอาดให้ดื่ม
มีอากาศที่บริสุทธิ์ให้สูด
มีเท้าไว้ก้าวเดิน
มีที่นอนอันปลอดภัย
แล้ว ... จะเศร้าใจไปไย?
จาก http://www.iqraonline.org/
No Response to "เศร้าใจไปไย ?"
แสดงความคิดเห็น